Jak wygląda proces diagnozowania zespołu cieśni nadgarstka?


Historia pacjenta. Lekarz szczegółowo zapyta pacjenta o przebieg objawów , miejsce ich wystepowania oraz charakter, zapyta również kiedy się one zaczęły, jakie czynności lub działania powodują nasilenie dolegliwości, czy objawy były porzedzone urazem nadgarstka lub urazem  dłoni, czy podone dolegliwości występowaly u innych czlonków rodzinny oraz jaka pacjent wykonuje pracę i czy  choruje na inne choroby usposabiające do neuropatii.

Badanie fizykalne: Neurochirurg  sprawdzi  nadgarstek pacjenta pod kątem tkliwości i obrzęku, oceni czucie , ruchomość, oraz obecność deformacji, guzów czy  zaniku mięśni u podstawy kciuka.

Istnieje kilka lekarskich testów prowokacyjnych , które mogą być użyte do zdiagnozowania zespołu cieśni nadgarstka:

• Test Tinel - test ten wykonywany jest przez lekarza dotykającego nadgarstka pacjenta, w miejscu nerwu środkowego, w celu wywołania objawów zespołu cieśni nadgarstka, w tym mrowienia na palcach lub uczucia podobnego do wstrząsu.
• test Phalena (znany również jako test zgięcia na nadgarstek) - podczas tego testu pacjenci trzymają ręce równolegle do podłoża i naciskają ręce dłoni od nadgarstka do palca. Lekarz może wywierać dodatkowe nacisk na ręce pacjenta. Badanie jest pozytywne, jeśli objawy zespołu cieśni nadgarstka wystąpią w ciągu 60 sekund.
• Test nacisku na troczek - nadgarstek w pozycji neutralnej, lekarz stosuje nacisk nad kanałem nadgarstka i ocenia, czy w ręku występują objawy zanikające lub nasilające się.
• Poza subiektywnymi manewrami fizykalnymi  obiektywnym etapem diagnostyki są testy elekrodiagnostyczne i badania obrazowe potwierdzające diagnozę  i pozwalające na ocenę  funkcji nerwu:
• ENG : Elektroneurografia czyli badanie przewodnictwa nerwowego - w tym teście elektrody umieszcza się na skórze w punktach wzdłuż przebiegu nerwu, a także na mięśniach unerwianych  przez konkretny nerw ( najczęściej pośrodkowy i łokciowy). Niewielki impuls elektryczny jest generowany przez elektrodę , a pomiar bierze pod uwagę natężenie i szybkość odpowiedzi w mięśniach. Badania przewodnictwa nerwowego mogą trwać od 15 minut do godziny, w zależności od ilości badanych nerwów i mięśni.
• Elektromiogram (EMG) - test polega na włożeniu małej igły do tkance mięśniowej w celu pomiaru impulsów elektrycznych, podczas gdy mięśnie są w spoczynku  i podczas aktywancji. Elektrodę można przemieścić kilka razy, a badanie trwa około 30 do 60 minut.

Testy obrazowe. Badania obrazowe mogą również służyć do diagnozowania zespołu cieśni nadgarstka. Ultrasonografia może być stosowana do wykrywania nieprawidłowości strukturalnych w nerwie pośrodkowym i otaczających tkankach miękkich, a rentgenowskie badanie może być pomocne w ocenie możliwości zapalenia stawów lub złamań.Rzadko ze względu na trudnodostępność i koszt stosuje się rezonans magnetyczny nadgarstka